بررسی و تحلیل شکواییة اجتماعی در شعر معاصر

ادبیات غنایی گسترده‌ترین بخش آثار ادبی را دربر می‌گیرد و گونه‌های متعددی را در خود جای داده است، یکی از این ‌گونه‌‌ها «شکواییه» است. تمایل به شکواییه در هر انسانی به‌ صورت غریزی وجود دارد و شاعران، که حساس‌‌تر از دیگر مردم‌اند و با دید ظریف‌‌تری مسائل را می‌‌نگرند، با زبانی متفاوت به بیان این نوع ادبی می‌‌پردازند. در همة ادوار شعر فارسی شکواییه وجود دارد، اما در شعر معاصر نوع نگرش و نحوة پرداختن به آن تغییر می‌‌کند و با توجه به شعر امروز زبان آن ساده‌‌تر می‌‌شود. این موضوع تحت پنج عنوان شکواییه‌‌های شخصی، سیاسی، فلسفی، عرفانی، و اجتماعی در آثار شاعران دیده می‌‌شود که در این مقاله به‌ علت اهمیت دوران معاصر و زبان اجتماعی‌پرداز شاعران این دوران، به بررسی و تحلیل شکواییه‌‌های اجتماعی در شعر پانزده تن از برجستگان شعر معاصر بر اساس ترتیب تاریخی پرداخته می‌شود که بعضی به‌ صورت کلاسیک و برخی از آنان به سبک نیمایی شعر سروده‌‌اند.